a
Opisane wcześniej wątki podręcznych pejzaży i eksploracji, wzbogacały się równocześnie o kompozycje i eksperymenty o coraz bardziej efemerycznym charakterze. Cześć z nich to spontaniczne odkrycia powstałe w wyniku formotwórczych gestów lub sytuacji nacechowanych jakościami, które uznawałem za inspirujące i atrakcyjne, czy to formalnie, estetycznie, czy też znaczeniowo. Z czasem zacząłem projektować układy z użyciem obiektów naturalnych, zestawiając je z obiektami sztucznymi, niekiedy użytkowymi, starając się, by elementy kompozycji wzmacniały swoje zmysłowe jakości.
Ważnym elementem tego procesu jest poszukiwanie takich elementów i ich zestawień, by w wyniku zderzenia ich oryginalnych znaczeń tworzył się interesujący mnie potencjał nowej treści. W takim procesie powstawały już wcześniej inne mniej efemeryczne prace, takie jak Srebrna ławica czy Zimowy Modernizm, które mimo większej trwałości, również można zaliczyć do prac efemerycznych, jako że po jednej lub dwóch prezentacjach ulegały naturalnej degradacji, całkowitemu zasuszeniu.
Prace zebrane tu pod hasłem obiekty efemeryczne czy foto-obiekty, zostały już jednak wykonane z zamysłem docelowego funkcjonowania jedynie w postaci fotograficznych notatek, dokumentacji formotwórczych gestów, procesu działań o charakterze powtarzalnym lub jako pojedynczych artystycznych fotografii. W przypadku obiektów i kompozycji projektowanych tak, by docelowo funkcjonowały jako fotografie, coraz bardziej istotny stawał się również sposób przełożenia wielozmysłowych jakości na zadowalający, choć jedynie płaski, wizualny końcowy efekt. Cześć z fotograficznej dokumentacji powstała z myślą o publikacji w sieci, na profilu instagramowym oraz na stronie internetowej.
a


















